کاوش موضوع انرژی

در فیزیک، انرژی (به فرانسوی: Énergie) (از واژه یونانی ἐνεργός، به معنی فعالیت، عملیات) یا کارمایه، خاصیت کمیتی است که به شکل انجام کار یا گرما یا نور در یک جسم یا سامانه فیزیکی دیده می‌شود. انرژی، کمیتی بنیادین است که برای توصیف وضعیت یک ذره، جسم یا سامانه به آن نسبت داده می‌شود. در کتاب‌های مرجع فیزیک انرژی را به صورت توانایی انجام کار می‌شناسند. در سامانۀ استاندارد بین‌المللی یکاها یکای انرژی ژول است که برابر است با اندازۀ کاری که نیروی ۱ نیوتون در جابجا کردن یک جسم به اندازهٔ یک متر انجام می‌دهد. ِ تا به امروز گونه‌های متفاوتی از انرژی شناخته شده که با توجه به شیوۀ آزادسازی و اثرگذاری به دسته‌های متفاوتی بخش‌بندی می‌شوند که از آن‌ها می‌توان انرژی جنبشی، انرژی پتانسیل (گرانشی، الکتریکی، مغناطیسی)، انرژی گرمایی، انرژی شیمیایی، انرژی هسته‌ای و انرژی نورانی را نام برد. در فیزیک انرژی را به دو بخش تقسیم می‌کنند: اکسرژی (بخش سودمند انرژی) انرژی (بخش قابل تبدیل انرژی (انرژی در واقع به نوعی از انرژی تبدیل می‌شود که در آن شرایط برای ما ممکن است سودمند یا ناسودمند باشد)). عامل، حامل و منبع همه گونه انرژی‌هایی که بشر از آن استفاده می‌کند (انرژی مواد فسیل، انرژی آبی و غیره) خورشید است، به جز انرژی هسته‌ای. برپایۀ نظریهٔ نسبیت مجموع «جرم و انرژی» پایدار و تغییرناپذیر است (و آن را قانون پایستگی انرژی می‌نامند)؛ بدین معنا که انرژی از شکلی به شکل دیگر یا به جرم تبدیل شود ولی هرگز زاییده یا نابود نمی‌شود. بر پایۀ تئوری نور بقای جرم و انرژی پیامدی از این اصل است که قوانین فیزیکی در گذر زمان بدون تغییر می‌مانند. انرژی هر جسم (برپایۀ نسبیت خاص) جنبش ذرات بنیادی آن جسم است و اندازۀ آن از معادلهٔ شناخته‌شدۀ آلبرت اینشتین به‌دست می‌آید: E = m c 2 {\displaystyle E=mc^{2}\!} (باید توجه کرد که این معادله تنها انرژی موجود ذرات را نشان می‌دهد و نه دیگر گونه‌های انرژی (مانند جنبشی یا پتانسیل). انرژی توانایی انجام کار است یعنی ما برای اینکه بتوانیم کارهای خود را انجام دهیم یا حتی حرکت کنیم به انرژی نیاز داریم.... بیشتر در ویکی پدیا